Το σύγκλινο είναι παστό χοιρινό κρέας. Αποτελεί βασικό παραδοσιακό προϊόν της Μάνης και κάποιων περιοχών της Κρήτης.
Παλαιότερα, τα κομμάτια του κρέατος αλατίζονταν και στη συνέχεια καπνίζονταν με ξύλα και αρωματικά φυτά σε τζάκια ή αυτοσχέδια καπνιστήρια. Έπειτα, τα έβραζαν σε καζάνια με κρασί, πορτοκάλια κ μπαχαρικά.
Η συντήρηση του κρέατος περιελάμβανε την τοποθέτησή του σε μεγάλες πήλινες στάμνες με ελαιόλαδο ή λίπος χοιρινού ώστε να διατηρηθεί καθ’ όλη τη διάρκεια του χειμώνα. Η τεχνολογία έχει βελτιώσει την ποιότητα του σύγκλινου μέσω της ασφαλούς επεξεργασίας και τυποποίησης του κρέατος. Σήμερα, το σύγκλινο έχει ξεπεράσει την κουζίνα του νοικοκυριού και έχει κερδίσει μια θέση στα μενού μεγάλων εστιατορίων. Θεωρείται εύκολο στη χρήση προϊόν, καθώς μπορεί να σερβιριστεί ως απλός μεζές αλλά και ως κυρίως πιάτο, με πιο διάσημο την περίφημη ομελέτα με σύγκλινο: απλό αλλά απολαυστικό!!! Έχουν γίνει λίγες έρευνες σχετικά με το θερμιδικό περιεχόμενο του σύγκλινου.
Γενικά υποστηρίζεται ότι 1 λεπτή φέτα σύγκλινο(περίπου 30γρ) αποδίδει 34 θερμίδες. Περιέχει βιταμίνες Β1, Β2, νιασίνη καθώς και μέταλλα όπως ψευδάργυρο, κάλιο, σίδηρο, μαγνήσιο, νάτριο και λοιπά. Θεωρείται κόκκινο κρέας σε αντίστοιχη θέση με το μοσχάρι, κάτι το οποίο μπορεί να έχει θετική συσχέτιση με τη σιδηροπενική αναιμία. Εξαιτίας της διαδικασίας παρασκευής του, δηλαδή πάστωση, κάπνιση και μετά αποθήκευση σε λίπος, δε θα προτεινόταν για κατανάλωση από άτομα με υπέρταση και καρδιαγγειακά νοσήματα, καθώς και από άτομα που είναι αλλεργικά στα μπαχαρικά που χρησιμοποιούνται.
Όπως και να έχει, η εμφάνιση του σύγκλινου είναι σε αρχικό στάδιο και η κατανάλωσή του θα πρέπει να περιορίζεται σε μικρές ποσότητες και να ακολουθείται η προτεινόμενη ποσότητα(γύρω στα 90γρ ανά άτομο) μηνιαίως, δηλαδή ό, τι περίπου ισχύει για το κόκκινο κρέας.
Κουτουλάκου Σταυρούλα Τελειόφοιτη Τμήματος Διατροφής και Διαιτολογίας
πηγές άρθρου: Greekbreakfast.gr, Mythicalpeloponnese.gr, Athinorama.gr
πηγή φωτογραφίας: origin2.ethnos.gr
